Late puberteit

Bijgewerkt op 4 april 2019

Wat wordt bedoeld met late puberteit?

Er wordt gesproken van een ‘late puberteit’ als een jongen of meisje nog niet in de puberteit raakt terwijl leeftijdsgenootjes dat al (lang) zijn.

De leeftijd waarop iemand in de puberteit komt is afhankelijk van het geslacht (jongen of meisje) en van erfelijke factoren.

Voor de meeste meisjes geldt dat ze rond hun 11de jaar in de puberteit raken. Voor jongens ligt die leeftijd iets hoger. De meeste jongens raken zo rond hun 12de levensjaar in de puberteit.

Er wordt gesproken van een late of vertraagde puberteit wanneer bij meisjes na de leeftijd van 13 jaar nog geen tekenen van het begin van de puberteit aanwezig zijn. Voor jongens geldt een leeftijdsgrens van 14 jaar.

De medische term voor een late puberteit is ‘pubertas tarda’.

Oorzaken late puberteit

Het komt regelmatig voor dat gezonde kinderen laat in de puberteit komen. Bij hen is sprake van een erfelijk bepaalde late puberteit. Vaak zijn een of beide ouders ook pas laat in de puberteit gekomen.

Soms wordt het uitblijven van de puberteit veroorzaakt door een onderliggende ziekte. Voorbeelden van aandoeningen die tot het vertraagd intreden van de puberteit kunnen leiden zijn ondervoeding, de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa en anorexia nervosa.

Ook bepaalde aangeboren syndromen kunnen leiden tot een vertraagde puberteit. Voorbeelden zijn het syndroom van Turner en het syndroom van Prader-Willi.

Andere talen

Engelse vertaling

delayed puberty

Synoniemen

Andere termen die worden gebruikt voor een late puberteit zijn niet in de puberteit komen, vertraagde puberteit, niet in de pubertijd komen, late pubertijd, vertraagde pubertijd, pubertas tarda.

Scroll naar boven