Fecaal elastase

Bijgewerkt op 11 maart 2022 door Simpto.nl

Wat is fecaal elastase?

Met fecaal elastase wordt bedoeld het voorkomen van het enzym elastase in de ontlasting. Elastase is een enzym dat wordt aangemaakt door de alvleesklier (pancreas). Daarom wordt het ook wel pancreas-elastase genoemd, ter onderscheid van andere bronnen van elastase.

Het enzym elastase wordt door de alvleesklier uitgescheiden in de dunne darm. Zo komt het in de ontlasting terecht. Artsen zijn soms geïnteresseerd in het gehalte aan fecaal elastase in de ontlasting. Dat kan hen namelijk helpen bij het stellen van een diagnose.

Normaalwaarde fecaal elastase

Bij gezonde mensen is de hoeveelheid elastase in de ontlasting 200-500 microgram per gram ontlasting (µg/g). Waardes onder de 200 microgram elastase per gram ontlasting worden beschouwd als verlaagd. Waardes onder de 50-100 µg/g worden beschouwd als sterk verlaagd.

Waarom wordt het bepaald?

De hoeveelheid elastase in de ontlasting is een maat voor de werking van de alvleesklier. Het is een eenvoudige en niet al te dure test. Artsen laten het fecale elastase gehalte bepalen als ze vermoeden dat er sprake is van een aandoening van de alvleesklier.

Betekenis verlaagd fecaal elastase

Een verlaagd fecaal elastase gehalte duidt op een slecht werkende alvleesklier. Artsen spreken dan over exocriene pancreasdysfunctie of exocriene pancreasinsufficiëntie.

Bij welke aandoeningen is het verlaagd?

Een licht verlaagd fecaal elastase gehalte (<200 µg/g) kan voorkomen bij verschillende aandoeningen en omstandigheden, waaronder normale veroudering, suikerziekte, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, slecht werkende nieren (nierfalen) en waterige diarree. Een sterk verlaagd fecaal elastase gehalte (<50-100 µg/g) duidt op een slecht werkende alvleesklier. Dit kan voorkomen bij aandoeningen als chronische alvleesklierontsteking en taaislijmziekte.

Verder lezen / Referenties

• SS Vege & ST Chari, ‘Chronic Pancreatitis‘, gepubliceerd in de rubriek ‘Clinical practice’ van The New England Journal of Medicine van 3 maart 2022; 386(9): pagina’s 869-878.