Bijgewerkt op 29 maart 2022
Wat is zwangerschapshypertensie?
Zwangerschapshypertensie is het ontstaan van een hoge bloeddruk (hypertensie) in de tweede helft van de zwangerschap.
Hoe vaak komt ’t voor? Bij wie?
Zwangerschapshypertensie komt vaak voor, namelijk bij ongeveer 15% van de zwangerschappen. Dat betekent dat jaarlijks zo’n 23.000 zwangere vrouwen hiermee te maken krijgen. De aandoening komt vaker voor bij vrouwen die voor ’t eerst zwanger zijn, en ook bij vrouwen die in verwachting zijn van een meerling.
Oorzaak zwangerschapshypertensie
Het is niet precies bekend wat de oorzaak is van deze aandoening. Wel is bekend dat sommige vrouwen meer kans hebben op het krijgen van zwangerschapshypertensie. Risicofactoren voor het ontstaan van een hoge bloeddruk tijdens de zwangerschap zijn:
- Overgewicht (obesitas)
- Leeftijd >35 jaar
- In het verleden een hoge bloeddruk vastgesteld
- Suikerziekte (diabetes)
- Afrikaanse afkomst
Symptomen zwangerschapshypertensie
De aandoening leidt lang niet altijd tot klachten. Als die er wel zijn kunnen de volgende symptomen optreden:
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose wordt gesteld door meting van de bloeddruk. Als de bloeddruk hoger is dan 140/90 mmHg wordt gesproken van ‘hoge bloeddruk’ of ‘hypertensie’. Als dit ontstaat in de tweede helft van de zwangerschap (vanaf week 20) dan wordt de diagnose ‘zwangerschapshypertensie’ gesteld.
Behandeling zwangerschapshypertensie
Behandeling bestaat uit bedrust, dieetmaatregelen (minder zout toevoegen aan het eten), en eventueel geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk (antihypertensiva).
Geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk
Geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk (antihypertensiva) die vaak worden gebruikt bij de behandeling van zwangerschapshypertensie zijn methyldopa, hydralazine en betablokkers, zoals labetalol. Deze geneesmiddelen worden vooral gekozen omdat er geen duidelijke nadelige effecten op het ongeboren kind bij optreden.
Beloop en prognose
Als zwangerschapshypertensie goed gecontroleerd en behandeld wordt zijn er over het algemeen geen nadelige effecten.
Als de aandoening niet onderkend of niet goed behandeld wordt kan zwangerschapsvergiftiging (pre-eclampsie) ontstaan. Hierbij is – naast de hoge bloeddruk – sprake van een verhoogd eiwit gehalte in de urine. Dit wordt proteïnurie genoemd. Zwangerschapsvergiftiging kan weer leiden tot eclampsie. Het kenmerk hiervan is het krijgen van stuiptrekkingen (convulsies). Een andere complicatie die kan optreden bij zwangerschapsvergiftiging is het HELLP-syndroom.
Engelse term
pregnancy-induced hypertension, gestational hypertension
ICD10-code
O13