Bijgewerkt op 18 oktober 2024 door Simpto.nl
Wat is een sporthart?
Een sporthart is een vergroot hart dat ontstaat als normale reactie van het lichaam op veel sporten of andere vormen van lichamelijke inspanning. Vaak leidt een sporthart tot een lage hartslag in rust. Het vergrote hart heeft minder slagen nodig om bloed door het lichaam te pompen.
Hoe vaak komt het voor? Bij wie?
Veel mensen hebben een sporthart. Hoeveel is niet precies bekend. Mensen met een sporthart weten vaak niet dat ze dat hebben. Het komt vooral voor bij mensen in de leeftijd van 15-45 jaar die veel aan (duur)sport doen.
Wat is de oorzaak?
Een sporthart is het gevolg van veelvuldig uitvoeren van zware lichamelijk inspanning, zoals bijvoorbeeld duursporten. Het gaat meestal om sporten als hardlopen, wielrennen, roeien, en zwemmen. Maar ook voetballers, basketballers, rugbyers etc. kunnen een sporthart krijgen.
Als reactie op de lichamelijke inspanning zal het hart meer bloed door het lichaam pompen. Zo worden de spieren van genoeg zuurstof voorzien om de lichamelijke acitiviteit vol te houden. De groei van de hartspier is daarom een aanpassing op de toegenomen zuurstofbehoefte in de spieren van het lichaam.
Vooral de linker hartkamer is verantwoordelijk is voor het rondpompen van bloed door het lichaam. Daarom zal vooral de wand van de linker hartkamer dikker worden. Dit wordt linker ventrikelhypertrofie genoemd. Door de dikkere (en dus sterkere) linker hartkamer kan het hart meer bloed per hartslag rondpompen.
Na stoppen van het sporten zal het hart in de loop van maanden weer slinken naar de normale grootte.
Welke symptomen geeft het?
Een sporthart leidt meestal tot een lage hartslag in rust. Dat betekent een hartslag van 40-60 slagen per minuut. Soms kan de hartslag onregelmatig zijn. Heel soms duwt het vergrote hart zodanig tegen de slokdarm dat slikklachten optreden. Ook kan een sporthart in zeldzame gevallen leiden tot flauwvallen tijdens lichamelijk inspanning.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose kan worden vermoed als een duursporter een opvallend lage hartslag heeft. De diagnose kan worden bevestigd met de bevindingen bij lichamelijk onderzoek, en de resultaten van electrocardiografie (ECG) en beeldvormend onderzoek. Soms kan de arts besluiten om aanvullend onderzoek in te stellen om andere oorzaken voor de vergroting van het hart uit te sluiten.
Lichamelijk onderzoek
Bij lichamelijk onderzoek kan de arts de vertraagde hartslag voelen (aan de pols) en horen (met de stethoscoop). Soms is de hartslag in rust ook onregelmatig. Het vergrote hart is soms voelbaar doordat de hartpunt flink tegen de borstkas duwt. Artsen spreken in dat geval van een heffende ictus. Bij kloppen (percussie) op de borstkas kan het vergrote hart demping veroorzaken. Bij luisteren naar het hart met de stethoscoop (auscultatie) kan een zogenaamde derde harttoon, en soms een vierde harttoon hoorbaar zijn.
Electrocardiografie (ECG)
Op een ECG is de langzame hartslag goed zichtbaar als sinusbradycardie. Soms is ook sprake van een onregelmatige hartslag. Ook kan sprake zijn van een hartblok (AV-block) of rechterbundeltakblok.
Beeldvormend onderzoek
Bij echoscopie van het hart en op een rontgenfoto van de borstkas is het vergrote hart meestal goed zichtbaar. Een sporthart is het beste zichtbaar op een MRI-scan van het hart.
Wat is de behandeling?
Een sporthart hoeft niet te worden behandeld. Het is een normale aanpassing van het lichaam op zware lichamelijke inspanning.
Engelse vertaling
athletic heart syndrome, athlete’s heart, athletic bradycardia, exercise-induced cardiomegaly
Niet gevonden wat je zocht?
Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt feedback geven op het artikel, vragen stellen en/of aanvullingen of adviezen geven. Andere lezers kunnen daar weer op reageren. Reacties worden niet automatisch gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie van Simpto.nl gezien zijn. Daar kan soms enige uren overheen gaan.