Wat is SOLK?
SOLK is een afkorting voor Somatisch Onvoldoende verklaarde Lichamelijke Klachten. Het is een diagnose die wordt gesteld als artsen geen lichamelijke oorzaak voor de klachten van de patiënt kunnen vinden.
Hoe vaak komt ‘t voor?
Volgens schattingen zouden ongeveer 1 miljoen mensen in Nederland SOLK hebben.
Wat is de oorzaak?
Het is niet helemaal duidelijk waarom bij sommige mensen SOLK optreedt. Er zijn in de loop der jaren wel verschillende theorieën ontstaan. Eén daarvan is de theorie van de centrale sensitisatie.
Centrale sensitisatie
Bij centrale sensitisatie is sprake van een verhoogde gevoeligheid van het centrale zenuwstelsel voor pijnprikkels. Dit wordt hyperalgesie genoemd. Daarnaast wordt bij liche prikkels ook al pijn gevoeld. Dit wordt allodynie genoemd. Ten slotte leiden herhaalde prikkels op dezelfde plaats tot steeds heviger pijnprikkels. Dit laatste wordt temporele summatie genoemd.
Welke symptomen zijn er?
Mensen met SOLK kunnen een scala aan verschillende klachten hebben. Voorbeelden zijn:
- chronische pijnklachten, zoals bijvoorbeeld:
- chronische hoofdpijn
- chronische lage rugpijn
- chronische nekpijn
- etc.
- chronische vermoeidheid
- duizeligheid
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Er is geen test om vast te stellen of iemand SOLK heeft. De diagnose wordt gesteld door andere mogelijke oorzaken van de klachten uit te sluiten. Dat maakt ook dat SOLK behoort tot de duurste ziektebeelden in Nederland. Het steeds niet kunnen vinden van een oorzaak voor de klachten leidt tot het instellen van steeds meer diagnostische onderzoeken. Patiënten worden vaak ook naar verschillende medisch specialisten en therapeuten doorverwezen. Het gevolg is dat soms ook onderzoeken herhaald worden.
Wat is de behandeling?
Uitleg over centrale sensitisatie kan patiënten helpen hun klachten te begrijpen en te accepteren.
Verder lezen / Referenties
- C den Boer, B Terluijn & P van Wilgen, ‘Uitleg aan patiënten met onverklaarde klachten; sensitisatiemodel helpt bij acceptatie‘, gepubliceerd in de rubriek ‘Perspectief’ van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde van 9 oktober 2020; 164(41): pagina’s 40-45.