Wat is het premenstrueel syndroom?
Premenstrueel syndroom is een zeer vaak voorkomende aandoening die voorkomt bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Bij het premenstrueel syndroom komen verschillende klachten voor in de periode (1-2 weken) voorafgaand aan de menstruatie. Ongeveer 20-40% van de vrouwen krijgt te maken met premenstruele bezwaren. Ongeveer 5% krijgt ernstige klachten.
Welke symptomen geeft het?
De klachten kunnen op elk moment na de eisprong beginnen; dit is vanaf twee weken voor de verwachte menstruatie. Voor of tijdens de menstruatie verdwijnen de klachten, om vervolgens gedurende de volgende menstruele cyclus weer terug te keren.
De volgende klachten kunnen optreden:
- gezwollen en gevoelige borsten
- opgeblazen gevoel in de onderbuik
- enige toename van het lichaamsgewicht
- roodheid van de huid in het gezicht of acne
- gezwollen handen en voeten
- hoofdpijn
- misselijkheid
- verstopping, soms gevolgd door diarree tijdens de menstruatie
- dorst en/of toename van de eetlust
- vreetbuien, vaak met speciale trek in zoete en zoute voedingsmiddelen
- snel geïrriteerd, wisselende stemming
- slapeloosheid
- vermoeidheid
- vergeetachtigheid
- verwardheid
- moeite met concentreren
- gevoel controle te verliezen
- angstgevoelens
- neerslachtigheid / depressieve gevoelens
- huilbuien
- geen zin in seks
- vochtophoping
Wat is de oorzaak?
De exacte oorzaak van PMS is onbekend. Er zijn wel verschillende verklaringen bedacht. Aanvankelijk werd gedacht dat de klachten verklaard zouden kunnen worden door een verstoord evenwicht van de vrouwelijke geslachtshormonen, progesteron en oestrogenen. Na onderzoek blijkt echter dat de hormoonspiegels van vrouwen met PMS meestal niet anders zijn dan bij vrouwen zonder klachten. Mogelijk moet de verklaring gezocht worden in een lage spiegel serotonine in de hersenen. Serotonine is een stof die in de hersenen een belangrijke rol speelt bij de stemming en eetlust. Lage spiegels zouden kunnen leiden tot depressiviteit en verandering van de eetlust. Vrouwen met een ernstige vorm van PMS maken in hun lichaam minder beta-endorfines aan. Hierdoor is de pijndrempel verlaagd en zullen pijnklachten eerder optreden.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Er is geen betrouwbare manier om de diagnose PMS te stellen. Meestal geeft het tijdstip waarop de klachten ontstaan en verdwijnen een goede aanwijzing maar het is geen bewijs van het bestaan van PMS. Het is daarom van belang om andere oorzaken van de klachten uit te sluiten. Daarnaast is het aan te bevelen om dagelijks gedurende een aantal menstruele cycli de klachten in een dagboekje bij te houden.
De arts zal waarschijnlijk een aantal vragen stellen onderzoeken doen om andere oorzaken voor de klachten uit te sluiten. Eventueel zal de arts vragen om een dagboekje bij te houden gedurende een aantal maanden.
Wat is de behandeling?
tekst volgt