Dense deposit disease

Bijgewerkt op 21 oktober 2024 door Simpto.nl

Wat is dense deposit disease (DDD)?

Dense deposit disease – vaak afgekort tot DDD – is een zeldzame aandoening waarbij de nierfilters (glomeruli) ontstoken raken.

Hoe vaak komt het voor?

Dense deposit disease is zeer zeldzaam. Hoe vaak het precies voorkomt is bij ons niet bekend. De ziekte ontstaat meestal bij kinderen in de leeftijdsgroep van 5-15 jaar.

Wat is de oorzaak?

Het is een zogenaamde auto-immuunziekte. Dat betekent dat de aandoening wordt veroorzaakt doordat het afweersysteem zich tegen onderdelen van het eigen lichaam richt. Het gaat om onderdelen in de nierfilters. De antistoffen die zich richten tegen deze onderdelen vormen daarmee zogenaamde immuuncomplexen. Deze hopen zich op in de nierfilters en veroorzaken daar een ontsteking. Dit leidt tot beschadiging van de nierfilters met op den duur slecht werkende nieren (nierfalen).

Sommige mensen met dense deposit disease hebben een erfelijke aanleg voor het krijgen van de ziekte. Dat betekent dat er sprake is van een verandering (mutatie) in het DNA.

Welke symptomen geeft het?

In het begin van de ziekte zijn er meestal geen klachten. Naarmate de schade aan de nieren toeneemt kunnen de volgende symptomen en ziekteverschijnselen voorkomen:

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose kan worden vermoed op grond van de symptomen, de bevindingen bij lichamelijk onderzoek, en de resultaten van bloedonderzoek en urineonderzoek. De diagnose kan worden bevestigd met weefselonderzoek van de nier (nierbiopsie). Naast afwijkingen aan de nieren kunnen ook afwijkingen aan het netvlies van het oog voorkomen. Dit kan worden onderzocht met funduscopie.

Lichamelijk onderzoek

Bij lichamelijk onderzoek is vaak sprake van oedemen aan de onderbenen en voeten. De bloeddruk kan verhoogd zijn.

Bloedonderzoek

In het bloed kunnen het creatinine gehalte en het ureum gehalte verhoogd zijn. Dit wijst er op dat de nieren niet goed werken.

Urineonderzoek

In de urine is het eiwit gehalte vaak verhoogd. Verder zijn rode bloedcellen (erytrocyten) in de urine aanwezig. Deze kunnen afwijkend van vorm zijn en/of in cylinders bij elkaar liggen (erytrocytencylinders).

Nierbiopsie

Hierbij wordt een stukje weefsel uit één van beide nieren geprikt. Dit stukje weefsel – het nierbiopt – wordt vervolgens door een patholoog onder de microscoop bekeken. Daarbij zijn kenmerkende afwijkingen zichtbaar.

Funduscopie

Met dit onderzoek kan de arts het netvlies in beeld brengen. Daarbij kunnen ook afwijkingen zichtbaar zijn.

Wat is de behandeling?

Er is geen behandeling waarmee dense deposit disease kan worden genezen. De behandeling is daarom gericht op het beperken van verdere schade aan de nieren. De behandeling zal meestal bestaan uit geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk (antihypertensiva). Als de aandoening leidt tot nierfalen zal nierfunctievervangende behandeling nodig zijn. Dat betekent dialyse of een niertransplantatie.

Engelse vertaling

dense deposit disease, DDD


Niet gevonden wat je zocht?

Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt feedback geven op het artikel, vragen stellen en/of aanvullingen of adviezen geven. Andere lezers kunnen daar weer op reageren. Zo kan een levendige discussie ontstaan. Het is ook een manier om in contact te komen met andere mensen met een dense deposit disease. Reacties worden niet automatisch gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie van Simpto.nl gezien zijn. Daar kan soms enige uren overheen gaan.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven