Bijgewerkt op 21 oktober 2024 door Simpto.nl
Wat is membranoproliferatieve glomerulonefritis?
Membranoproliferatieve glomerulonefritis is een zeldzame aandoening waarbij de nierfilters (glomeruli) ontstoken raken. Onder de microscoop is een verdikking van de glomerulaire basaalmembraan (GBM) zichtbaar.
Hoe vaak komt het voor?
Membranoproliferatieve glomerulonefritis is een zeldzame aandoening. Hoe vaak het precies voorkomt is bij ons niet bekend.
Wat is de oorzaak?
Membranoproliferatieve glomerulonefritis wordt veroorzaakt doordat bepaalde stofjes zich ophopen in de nierfilters (glomeruli). Hierdoor wordt het zogenaamde complementsysteem geactiveerd, waardoor een ontstekingsreactie op gang komt.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen drie typen membranoproliferatieve glomerulonefritis. Ze staan in de tabel hieronder genoemd.
| TYPEN | KENMERKEN | OORZAAK |
| Type I | neerslaan van immuuncomplexen in de nierfilters (glomeruli) | ontregeling van de klassieke complement cascade |
| Type II = dense deposit disease | neerslaan van complement C3 in de nierfilters | ontregeling van de alternatieve complement cascade, o.a. door hepatitis C, SLE, en endocarditis |
| Type III | neerslaan van zowel immuuncomplexen als complement onder epitheel en endotheel van de nierfilters | tekort aan complement receptor 6 door erfelijke afwijking |
Type I is de meest voorkomende vorm van membranoproliferatieve glomerulonefritis. Type III de minst voorkomende vorm.
Welke symptomen geeft het?
Membranoproliferatieve glomerulonefritis geeft aanvankelijk meestal geen klachten. Na verloop van tijd kan de aandoening leiden tot de volgende symptomen en ziekteverschijnselen:
- roze of rode urine (door bloed in de urine)
- vasthouden van vocht door het lichaam (oedeem):
- dikke voeten
- dikke enkels
- dikke onderbenen
- dikke handen
- hoge bloeddruk
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose kan worden vermoed op grond van de symptomen, de bevindingen bij lichamelijk onderzoek, en de resultaten van bloedonderzoek en urineonderzoek. De diagnose kan worden bevestigd met weefselonderzoek van de nier (nierbiopsie).
Lichamelijk onderzoek
Bij lichamelijk onderzoek is vaak sprake van oedemen aan de onderbenen en voeten. De bloeddruk kan verhoogd zijn.
Bloedonderzoek
In het bloed kunnen het creatinine gehalte en het ureum gehalte verhoogd zijn. Dit wijst er op dat de nieren niet goed werken.
Urineonderzoek
In de urine is het eiwit gehalte vaak verhoogd. Verder zijn rode bloedcellen (erytrocyten) in de urine aanwezig. Deze kunnen afwijkend van vorm zijn en/of in cylinders bij elkaar liggen (erytrocytencylinders).
Nierbiopsie
Hierbij wordt een stukje weefsel uit één van beide nieren geprikt. Dit stukje weefsel – het nierbiopt – wordt vervolgens door een patholoog onder de microscoop bekeken. Daarbij zijn kenmerkende afwijkingen zichtbaar. De zogenaamde glomerulaire basaalmembraan (GBM) is verdikt. Ook kan het zogenaamde mesangium van de nierfilters aangetast zijn.
Wat is de behandeling?
De behandeling van membranoproliferatieve glomerulonefritis kan bestaan uit geneesmiddelen en plasmaferese. Geneesmiddelen die worden voorgeschreven bij deze aandoening zijn corticosteroiden en andere afweeronderdrukkende geneesmiddelen (immunosuppressiva).
Engelse vertaling
membranoproliferative glomerulonephritis, MPGN, mesangiocapillary glomerulonephritis
Niet gevonden wat je zocht?
Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt feedback geven op het artikel, vragen stellen en/of aanvullingen of adviezen geven. Andere lezers kunnen daar weer op reageren. Zo kan een levendige discussie ontstaan. Het is ook een manier om in contact te komen met andere mensen met membranoproliferatieve glomerulonefritis. Reacties worden niet automatisch gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie van Simpto.nl gezien zijn. Daar kan soms enige uren overheen gaan.