Bijgewerkt op 1 oktober 2018
Wat is morfea?
Morfea is een zeldzame aandoening van de huid waarbij de huid ontstoken raakt en littekens ontstaan. Dat leidt tot verharde plekken op de huid. Daarom wordt ook wel gesproken van ‘lokale sclerodermie’, oftewel ‘lokale verharding van de huid’.
Welke symptomen geeft het?
Bij morfea ontstaan op bepaalde plekken in de huid ontstekingen aan de huid en het onderhuidse bindweefsel. Hierdoor ontstaat op den duur verharding van de huid. Haren en zweetklieren gaan kapot. Er is dus ook geen zweetafscheiding op de aangedane plekken.
De harde plekken kunnen overal op de huid voorkomen.
Uitgebreide littekens kunnen bij sommige patiënten leiden tot beperking van de beweging van de gewrichten.
Hoe vaak komt het voor? Bij wie?
Morfea komt niet vaak voor. Wij schatten dat deze diagnose in Nederland zo’n 50 keer per jaar wordt gesteld.
De aandoening kan in principe op iedere leeftijd voorkomen, maar er is een piek bij mensen in de leeftijdsgroep van 15-40 jaar. Morfea komt ongeveer drie keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.
Wat is de oorzaak?
Het is niet precies bekend hoe morfea ontstaat. Sommige onderzoekers gaan ervan uit dat morfea een zogenaamde ‘auto-immuunziekte’ is. Dat betekent dat de aandoening zou worden veroorzaakt doordat het afweersysteem van het lichaam antistoffen aanmaakt die gericht zijn tegen onderdelen van het eigen lichaam. Het zou dan gaan om structuurtjes in de huid. Doordat de antistoffen zich richten tegen deze structuurtjes ontstaat een ontstekingsreactie in de huid.
Is het besmettelijk?
Nee, morfea is niet besmettelijk.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Mensen met morfea zullen meestal worden doorverwezen naar een dermatoloog. Deze kan de diagnose vaak als stellen op grond van de kenmerkende afwijkingen. Eventueel kan een huidbiopsie worden genomen om de diagnose te bevestigen. Hierbij wordt een stukje huid weggenomen uit een huidafwijking. Dit wordt vervolgens door een patholoog-anatoom onder de microscoop bekeken. De afwijkingen die daarbij zichtbaar zijn zijn kenmerkend voor morfea.
Bij bloedonderzoek worden vaak geen afwijkingen gevonden. Soms is het aantal eosinofiele granulocyten in het bloed verhoogd. Dit wordt ‘eosinofilie’ genoemd. Ook zijn soms zogenaamde ‘anti-nucleaire antilichamen’ (ANA) aantoonbaar.
Wat is de behandeling?
Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar, namelijk geneesmiddelen en lichttherapie.
Geneesmiddelen
Morfea kan worden behandeld met hormonen (corticosteroïden), methotrexaat, cyclofosfamide, ciclosporine en vitamine D3 zalf.
Lichttherapie
Soms zal de dermatoloog kiezen voor behandeling met licht.
Synoniemen voor morfea zijn lokale sclerodermie en scleroderma circumscriptum.
Gepubliceerd door: Simpto.nl
Datum van publicatie: 1 oktober 2018
Auteur: Erwin Douwes
Laatst bijgewerkt op: 1 oktober 2018
Ik heb sinds een half jaar morfea plekken op mijn rechter bil. Meestal geen last van, maar soms worden de plekken ferood en krijg ik koorts. In de afgelopen 2 maanden 3x voorgekomen.
Hoort dit bij het ziektebeeld? Ik lees Nergens iets over koortsverschijnselen.
Er is destijds al een biopt genomen echter zonder resultaat. De huisarts kwam na overleg tot morfea diagnose waar weinig tegen te doen is.