Bijgewerkt op 5 juli 2021
Wat is een megaureter?
Een megaureter is een uitgezette urineleider (ureter). De aandoening kan zowel eenzijdig als dubbelzijdig voorkomen. In tegenstelling tot bij een ureterocele is bij een megaureter de urineleider over de gehele lengte verwijd.
Wat is de oorzaak?
De aandoening kan voorkomen als aangeboren afwijking. In dat geval wordt van een primaire megaureter gesproken. Ook kan de verwijding van de urineleider ontstaan als gevolg van een andere aandoening. Dan wordt gesproken van een secundaire megaureter. Deze laatste vorm kan aangeboren zijn, bijvoorbeeld ten gevolge van urethrakleppen, neurogene blaas en het prune-belly syndroom. Op latere leeftijd kan de secundaire vorm ontstaan door stuwing van urine in de urineleider. Dit kan optreden ten gevolge van vernauwing van de urineleider (ureterstenose), uretersteen, een gezwel in de urinewegen en blaaswandhypertrofie.
Welke symptomen geeft het?
Een verwijding van de urineleider hoeft op zichzelf niet tot klachten te leiden. Wanneer sprake is van een onderliggende oorzaak, zoals bijvoorbeeld een uretersteen, kunnen deze klachten veroorzaken. Ook kunnen klachten ontstaan ten gevolge van complicaties die optreden, zoals bijvoorbeeld een urineweginfectie.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose wordt gesteld met behulp van beeldvormend onderzoek. Meestal wordt als criterium aangehouden dat de diameter van de urineleider groter moet zijn dan 6 mm. De urineleider verloopt vaak kronkelend.
De primaire vorm van de aandoening wordt vaak al vóór de geboorte vastgesteld tijdens een zwangerschapsecho (prenatale echo). Na de geboorte kan de aandoening met behulp van echo of andere onderzoeken (bijv. mictiecystourethrogram, MRI-scan) worden vastgesteld.
Duitse vertaling
abnormal erweiterter Harnleiter, Megaureter
Synoniemen
mega-ureter, megaloureter
Verder lezen / Referenties
- WWM Hack en HJR van der Horst, ‘Een jongen met pijn in de buik en pijn bij het plassen‘, gepubliceerd in de rubriek ‘Diagnose in Beeld’ van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde van 2009; 153: B80.INDD.