Gedilateerde cardiomyopathie

Wat is gedilateerde cardiomyopathie?

Gedilateerde cardiomyopathie of dilaterende cardiomyopathie is een aandoening van het hart waarbij het hart wijder wordt en minder goed bloed door het lichaam kan pompen. Dit kan op den duur leiden tot hartfalen.

Hoe vaak komt het voor?

Gedilateerde cardiomyopathie is de meest voorkomende vorm van cardiomyopathie. Het komt voor bij ongeveer 2 op de 100 mensen.

Wat is de oorzaak?

Gedilateerde cardiomyopathie kan het gevolg zijn van een erfelijke aanleg voor de aandoening. Er zijn meerdere genen (stukjes DNA) die een rol kunnen spelen bij het ontstaan van deze vorm van cardiomyopathie.

Gedilateerde cardiomyopathie kan ook ontstaan door een hoge bloeddruk (hypertensie) die al langere tijd (maanden tot jaren) aanwezig is. Ook bepaalde infecties kunnen leiden tot verwijding van de hartspier. Verder kan de aandoening worden veroorzaakt door langdurig overmatig gebruik van alcoholische drank. Ten slotte kan gedilateerde cardiomyopathie voorkomen als onderdeel van bepaalde ziekten of syndromen. Zo kan gedilateerde cardiomyopathie voorkomen bij mensen met een spierdystrofie, zoals de ziekte van Duchenne en de ziekte van Becker.

Welke symptomen geeft het?

Gedilateerde cardiomyopathie ontwikkelt zich meestal langzaam. Dat betekent dat er in het begin niet of nauwelijks klachten zijn. Naarmate de aandoening erger wordt kunnen verschillende klachten ontstaan. De meeste klachten zijn het gevolg van het slechter werken van het hart. Klachten die kunnen voorkomen zijn verminderd uithoudingsvermogen, kortademigheid bij inspanning, duizeligheid, licht gevoel in het hoofd bij opstaan of overeind komen, verlies van bewustzijn, hartkloppingen, onregelmatige hartslag, ‘s nachts plassen, pijn op de borst en zwelling van de enkels en de onderbenen. Ook kan de aandoening leiden tot het ontstaan van hartritmestoornissen.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose wordt gesteld op grond van de klachten, de bevindingen bij lichamelijk onderzoek en de resultaten van beeldvormend onderzoek.

Lichamelijk onderzoek

De arts kan door middel van het bekloppen (percussie) van de borstkas een idee krijgen van de vorm van het hart. Bij mensen met gedilateerde cardiomyopathie is het hart groter dan normaal. Bij luisteren naar de borstkas met de stethoscoop (auscultatie) kunnen afwijkingen worden gehoord die het gevolg zijn van hartfalen. Zo kan aan de onderkant van de longen een krakend geluid worden gehoort, voornamelijk bij inademing. Dit krakende geluid wordt door artsen ‘crepitaties’ genoemd.

Andere kenmerken van hartfalen die bij het lichamelijk onderzoek aan het licht kunnen komen zijn opzwellen van de aders in de nek en vergroting van de lever (hepatomegalie). Verder kan het hartfalen leiden tot orthostatische hypotensie. Dat betekent dat de bloeddruk tijdelijk daalt bij opstaan vanuit zittende of liggende positie. Dit kan worden gemeten door de bloeddruk eerst in liggende en vervolgens in staande positie te meten.

Beeldvormend onderzoek

Bij beeldvormend onderzoek, bijvoorbeeld een röntgenfoto van de borstkas of echo van het hart, kan de vergroting van het hart worden gezien. Ook is het mogelijk om de hoeveelheid bloed die door het hart wordt uitgepompt te meten. Dit wordt de ejectiefractie genoemd. Deze is verlaagd.

ECG

Bij elektrocardiografisch onderzoek (ECG) kunnen afwijkingen worden gezien die passen bij een vergroting van het hart. Ook kunnen hartritmestoornissen zichtbaar zijn.

Erfelijkheidonderzoek

Als de aandoening in de familie voorkomt kan erfelijkheidonderzoek worden gedaan om vast te stellen welke familieleden aanleg hebben voor het krijgen van de aandoening. In dat geval kunnen vroegtijdig maatregelen worden genomen om voorschrijden van de ziekte af te remmen.

Wat is de behandeling?

Mensen met gedilateerde cardiomyopathie worden behandeld door een cardioloog. Over het algemeen is het niet mogelijk de verwijding van het hart ongedaan te maken, tenzij er een specifieke oorzaak is voor het ontstaan van de aandoening. In dat geval zal deze onderliggende oorzaak worden behandeld. Als niet duidelijk is wat de onderliggende oorzak is zal de behandeling er op gericht zijn de gevolgen van de verwijding van het hart, met name de verminderde pompwerking van het hart, te verbeteren. Dat gebeurt met medicijnen. Medicijnen die hiervoor worden voorgeschreven zijn onder andere ACE-remmers, digoxine, plasmiddelen (diuretica) en beta-blokkers.

In geval van ernstig hartfalen zal de arts vaak een zoutbeperkt dieet voorschrijven. Ook zal de inname van vocht moeten worden beperkt. Een uiterste redmiddel is een harttransplantatie.

Wat is het beloop?

Het beloop van de aandoening is verschillend per patiënt. Sommigen blijven langere tijd in goede conditie. Anderen zullen snel achteruit gaan.

Synoniemen

dilaterende cardiomyopathie

Engelse vertaling

dilated cardiomyopathy, DCM

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven