Wat is endometritis?
Endometritis is een ontsteking van het baarmoederslijmvlies. Het komt vooral voor na een bevalling en wordt meestal veroorzaakt door een infectie met bacteriën. Wanneer naast het baarmoederslijmvlies ook de onderliggende spierlaag (myometrium) is ontstoken wordt gesproken van endomyometritis.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen acute endometritis en chronische endometritis. De acute vorm wordt hier op deze webpagina besproken. Kijk voor informatie over de chronische vorm op de webpagina over chronische endometritis.
Welke symptomen geeft ‘t?
Endometritis kan tot de volgende klachten leiden:
- verhoogde lichaamstemperatuur of koorts
- buikpijn
- opgezette buik
- afscheiding uit de vagina
- zich niet lekker voelen (algehele malaise)
- soms bloedverlies uit de vagina
- soms obstipatie (darmverstopping)
Wat is de oorzaak?
Endometritis wordt meestal veroorzaakt door een infectie die ‘opstijgt’ vanuit de vagina, via de baarmoederhals, naar de baarmoeder. De infectie wordt veroorzaakt door bacteriën die normaal gesproken niet in de vagina aanwezig zijn. Door omstandigheden wordt het echter makkelijker voor bacteriën om door te dringen tot de baarmoederhals en het baarmoederslijmvlies. Voorbeelden van omstandigheden die een verhoogd risico op endometritis met zich meebrengen zijn:
- bevalling
- miskraam
- abortus
- plaatsen van een spiraaltje
- langdurig gebroken vliezen
Ook na een keizersnede is het risico op endometritis verhoogd. De bacterie die de infectie veroorzaakt komt dan niet via de vagina in de baarmoeder maar tijdens de operatie aan de baarmoeder.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De diagnose wordt gesteld op de klachten, de bevindingen bij lichamelijk onderzoek en inwendig onderzoek, de resultaten van bloedonderzoek en bacteriekweken van slijm uit vagina en baarmoederhals, en eventueel een biopsie.
Lichamelijk onderzoek
Bij lichamelijk onderzoek is de onderbuik vaak drukpijnlijk. Bij luisteren naar de buik met de stethoscoop (auscultatie) kunnen de darmgeluiden verminderd zijn. Bij inwendig vaginaal onderzoek kan er sprake zijn van een gevoelige baarmoeder bij bewegen van de baarmoedermond. Soms is ook pus zichtbaar bij de baarmoedermond.
Bloedonderzoek
In het bloed zijn de ontstekingwaarden meestal verhoogd. Dat betekent een verhoogde bloedbezinkingssnelheid, een verhoogd CRP-gehalte en een verhoogd aantal witte bloedcellen (leukocytose).
Bacteriekweken
Vaak zal slijm uit de vagina en/of baarmoederhals worden afgenomen en op kweek worden gezet. Bacteriën in het slijm zullen zich gaan vermenigvuldigen en kunnen vervolgens door bacteriologisch analisten worden geïdentificeerd. Dat is van belang om heel gericht een antibioticum te kiezen voor de behandeling.
Biopsie
De diagnose kan eventueel worden bevestigd met behulp van een biopsie (endometriumbiopsie). Hierbij wordt een stukje weefsel uit het baarmoederslijmvlies verwijderd. Dit wordt vervolgens door een patholoog-anatoom onder de microscoop onderzocht. Daarbij zijn ontstekingscellen zichtbaar.
Wat is de behandeling?
Endometritis wordt behandeld met antibiotica. De keuze van het antibioticum is afhankelijk van welke soort bacterie de aandoening veroorzaakt. Voorbeelden van antibiotica die worden voorgeschreven bij endometritis zijn clindamycine, gentamicine en doxycycline. Meestal lukt het om de aandoening met antibiotica te genezen.
Preventie
De kans op het ontstaan van endometritis kan worden verminderd door bij gynecologische ingrepen aan vagina en baarmoeder zo steriel mogelijk te werken.
Wat is het beloop?
Endometritis is goed te genezen met antibiotica. Soms kunnen echter complicaties optreden. Zo kan de aandoening bij sommige vrouwen leiden tot verminderde vruchtbaarheid. Ook kan de aandoening aanleiding geven tot het ontstaan van sepsis (bloedvergiftiging) of een abces in de baarmoeder.
Synoniemen
ontstoken baarmoederslijmvlies, ontsteking baarmoederslijmvlies, baarmoederslijmvliesontsteking