Bijgewerkt op 1 november 2021 door Simpto.nl
Wat is diabetische retinopathie?
Diabetische retinopathie is een afwijking van het netvlies van het oog die voor kan komen bij mensen die langere tijd suikerziekte hebben. De aandoening komt voor bij ongeveer een kwart van de patienten die gedurende 10 jaar leiden aan diabetes mellitus type I, en bij ongeveer de helft van de patienten met gedurende 10 jaar diabetes mellitus type II. De aandoening kan uiteindelijk leiden tot blindheid. Diabetische retinopathie is in de westerse wereld de meest voorkomende oorzaak van slechtziendhied en blindheid bij volwassenen.
Welke symptomen geeft het?
Diabetische retinopathie leidt tot een verminderd gezichtsvermogen.
Wat is de oorzaak?
Bij diabetische retinopathie treedt een beschadiging van de wand van de haarvaten in het netvlies op. Hierdoor wordt deze vaatwand slapper en kunnen zogenaamde microaneurysmata ontstaan. Dit zijn verwijdingen in de bloedvaatjes. Tevens wordt de vaatwand doorlaatbaar waardoor kleine bloedinkjes optreden. Als reactie op de vaatwandbeschadiging kan de vaatwand zelf dikker worden waardoor vernauwing of zelfs volledige verstopping van de vaten optreedt. Dit heeft tot gevolg dat het netvlies niet voldoende zuurstof krijgt. Dit kan weer leiden tot netvliesloslating, glasvochtbloeding of vaatnieuwvorming in de iris (rubeosis iridis).
Verschillende stadia
Er worden drie stadia van diabetische retinopathie onderscheiden:
- I. Niet-proliferatieve retinopathie (=achtergronds retinopathie)
- IA. Exsudatieve retinopathie: deze vorm komt het meest voor en is gekenmerkt door het optreden van lekkage van plasma uit de haarvaten van het netvlies.
- IB. Ischemische retinopathie (=preproliferatieve retinopathie): bij deze vorm is de vaatbeschadiging ernstiger dan bij de exsudatieve vorm en treedt ook vaatafsluiting op.
- II. Proliferatieve vorm: dit is de ergste vorm die snel voortschrijdt.
Wanneer de suikerziekte en de diabetische retinopathie niet afdoende worden behandeld kan de retinopathie uiteindelijk leiden tot blindheid. De kans op blindheid is het grootst als de afwijkingen zich bevinden in het gebied waar de oogzenuw zich bevindt (de macula).
Afhankelijk van de ernst van de retinopathie zal meestal elke 2-12 maanden een controle door de oogarts plaats moeten vinden.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
De arts zal in eerste instantie met een zogenaamde funduscoop naar het netvlies kijken. Om de afwijkingen van het netvlies nog beter in beeld te kunnen brengen kan zogenaamde fluorescentie angiografie worden gebruikt. Hierbij worden de afwijkingen gezien die kenmerkend zijn voor diabetische retinopathie.
Wat is de behandeling?
Iemand met diabetische retinopathiei wordt behandeld door een internist of endocrinoloog en door een oogarts. Internist of endocrinoloog voor het ‘instellen’ van de suikerziekte; de oogarts voor de behandeling van de retinopathie.
Engelse vertaling
diabetic retinopathy