Wat is Chlamydia-conjunctivitis?
Chlamydia-conjunctivitis is een ontsteking van het bindvlies van het oog die wordt veroorzaakt door de Chlamydia-bacterie.
Symptomen Chlamydia-conjunctivitis
Mensen met een bindvliesontsteking door Chlamydia kunnen de onderstaande klachten hebben.
- Rood oog / rode ogen
- Gevoel dat er iets in het oog zit (zandkorrelgevoel)
- Brandend gevoel in het oog
- Tranend oog
- Soms gelige afscheiding uit het oog
- Soms overgevoeligheid voor licht
Wat is de oorzaak?
De aandoening wordt veroorzaakt door een infectie met de bacterie Chlamydia trachomatis. Deze bacterie wordt meestal via geslachtsverkeer (seks) overgedragen. De bacterie komt in het bindvlies van het oog terecht als iemand met een Chlamydia-infectie in de ogen wrijft nadat hij/zij het eigen geslachtsorgaan heeft aangeraakt. Dit gebeurt meestal ongemerkt.
Hoe vaak komt het voor?
Chlamydia-conjunctivitis komt veel minder vaak voor dan andere vormen van bindvliesontsteking van het oog (conjunctivitis). In Nederland wordt de aandoening jaarlijks bij naar schatting 700-800 mensen vastgesteld.
Bij wie komt het voor?
Chlamydia-conjunctivitis komt voor bij mensen die door onveilige seks een Chlamydia-infectie hebben opgelopen. De meeste mensen zijn 20-40 jaar als de diagnose wordt gesteld. Maar de aandoening komt soms ook voor op oudere leeftijd.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Bij lichamelijk onderzoek valt vaak op dat het bindvlies zelf vaak bobbelig is. De bobbeltjes worden ‘follikels’ genoemd. Ze zijn meestal goed zichtbaar als het onderste ooglid iets naar beneden getrokken wordt. Zie afbeelding hieronder. Dit kan echter ook voorkomen bij allergische conjunctivitis of virale conjunctivitis.
De diagnose kan worden bevestigd door DNA van de Chlamydia-bacterie aan te tonen in cellen van het bindvlies van het oog. Deze cellen worden onder lokale verdoving afgenomen met een wattenstaafje. De cellen die met zo’n uitstrijkje worden verkregen worden vervolgens in het laboratorium onderzocht. Met behulp van een zogenaamde ‘polymerase chain reaction’ (PCR) kan worden bepaald of DNA van de Chlamydia-bacterie aanwezig is. Als dit het geval is wordt daarmee de diagnose bevestigd.
Wat is de behandeling?
Chlamydia-conjunctivitis wordt behandeld met antibiotica. Het meest gebruikte antibioticum is azitromycine. Van dit middel wordt eenmalig 1 gram gegeven. Meestal is dat voldoende om de Chlamydia-bacterie uit te schakelen. De klachten zullen met deze behandeling meestal snel verdwijnen.
Azitromycine wordt via de mond ingenomen. Het middel zal zich dan door het hele lichaam verspreiden. Zo wordt direct ook de onderliggende Chlamydia-infectie van urinewegen en geslachtorganen behandeld.
Omdat de aandoening via geslachtsverkeer wordt opgelopen is het verstandig om de sekspartner ook te behandelen. Dit voorkomt dat je opnieuw besmet raakt.
Verder lezen / Referenties
- L van Wagensveld ea, ‘Klinische les: Persisterende therapieresistente conjunctivitis – denk aan infectie met Chlamydia trachomatis, ook bij ouderen‘ in de rubriek ‘Kliniksche Praktijk’ van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde van 6 mei 2017; 161(18): D979.
Synoniemen voor Chlamydia-conjunctivitis zijn bindvliesontsteking door Chlamydia en Chlamydiaconjunctivitis.
Gepubliceerd door: Simpto.nl
Datum van publicatie:Ā 10 mei 2017
Auteur: Erwin Douwes
Laatst bijgewerkt op: 10 meiĀ 2017