Bijgewerkt op 26 januari 2024 door Simpto.nl
Wat is cardiomyopathie?
Cardiomyopathie is een aandoening waarbij het hart minder goed werkt doordat de spiervezels in het hart zelf zijn aangetast. Dit kan verschillende oorzaken hebben. Op grond van de oorzaak en de ziekteverschijnselen die optreden worden verschillende vormen van cardiomyopathie onderscheiden.
Welke vormen zijn er?
Er wordt onderscheid gemaakt in verschillende soorten cardiomyopathie. De belangrijkste zijn:
- gedilateerde cardiomyopathie
- hypertrofische cardiomyopathie
- non-compactie cardiomyopathie (NCCM)
- restrictieve cardiomyopathie
- overige vormen:
Gedilateerde cardiomyopathie
Dit is de meest voorkomende vorm van cardiomyopathie. Het wordt ook wel dilaterende cardiomyopathie genoemd. Bij deze vorm is de linker hartkamer verwijd. Dit wordt linkerventrikel dilatatie genoemd. Door verwijding van de wand van de linker hartkamer kan de linker kamer niet meer goed samenknijpen. Hierdoor wordt minder bloed door het lichaam gepompt. Dit leidt tot hartfalen. Soms is ook de rechter hartkamer aangetast. De verwijding van de hartkamers kan ook aanleiding geven tot hartritmestoornissen en tot het ontstaan van bloedstolsels in het hart. Gedilateerde cardiomyopathie kan op verschillende manieren ontstaan.
Kijk voor meer informatie op de webpagina over gedilateerde cardiomyopathie.
Hypertrofische cardiomyopathie
Dit is, na dilaterende cardiomyopathie, de meest voorkomende vorm van cardiomyopathie. Bij deze vorm van cardiomyopathie is sprake van verdikking van de wand van het hart. Hypertrofische cardiomyopathie is een aangeboren aandoening die wordt veroorzaakt door een foutje in het DNA. Er zijn verschillende stukjes DNA die betrokken kunnen zijn bij het ontstaan van hypertrofische cardiomyopathie.
Hypertrofische cardiomyopathie kan leiden tot hartfalen. Verder is er een verhoogd risico op het ontstaan van bloedstolsels in het hart. In zeldzame gevallen kan deze vorm van cardiomyopathie op jonge leeftijd leiden tot een hartritmestoornis die ventrikelfibrilleren wordt genoemd. Dit is een levensbedreigende aandoening die vaak leidt tot plotseling overlijden. Om dit te voorkomen kan een ICD worden geïmplanteerd.
Kijk voor meer informatie op de webpagina over hypertrofische cardiomyopathie.
Restrictieve cardiomyopathie
Bij een restrictieve cardiomyopathie is de hartsspier verstijfd. Dit geeft met name benauwdheid bij inspanning. Deze vorm komt op een na het minst voor en is doorgaans geassocieerd met stapelingsziektes, zoals sarcoïdose en amyloïdose.
Aritmogene rechter ventrikel cardiomyopathie (ARVC)
Aritmogene rechter ventrikel cardiomyopathie – vaak afgekort tot ‘ARVC’ – is een zeldzame aandoening van het hart die leidt tot hartritmestoornissen en symptomen als wegrakingen en flauwvallen. Omdat de aandoening niet alleen maar in de rechter ventrikel (rechter kamer) van het hart voorkomt wordt tegenwoordig vaak gesproken van aritmogene cardiomyopathie.
Kijk voor meer informatie op de webpagina over aritmogene rechter ventrikel cardiomyopathie.
Takotsubo cardiomyopathie
Takotsubo cardiomyopathie is een aandoening van het hart waarbij het hart slechter werkt doordat de doorbloeding van de hartspier afneemt. Dit wordt meestal veroorzaakt door hevige emoties of psychische stress.
De naam van deze aandoening is afkomstig uit het Japans. ‘Tako tsubo’ is het Japanse woord voor een bepaalde viskruik. De aandoening wordt hiernaar genoemd omdat op een röntgenfoto met contrastvloeistof het hart de vorm heeft van een dergelijke viskruik. In Nederland wordt daarom ook wel gesproken van viskruikinfarct.
Kijk voor meer informatie op de webpagina over takotsubo cardiomyopathie.
Wat is de behandeling?
De behandeling van cardiomyopathie is in eerste instantie afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Daarnaast zullen de ziekteverschijnselen die zich voordoen, zoals hartfalen en hartritmestoornissen, worden behandeld.
Hartfalen kan worden behandeld met verschillende soorten geneesmiddelen, waaronder diuretica (plastabletten), bètablokkers, en ACE-remmers. In het geval van hartritmestoornissen kunnen anti-aritmica worden voorgeschreven. Heel soms is een harttransplantatie nodig. Bij ernstige hartritmestoornissen kan een pacemaker of ICD worden geïmplanteerd.
ICD10-code
I42