AVNRT

Bijgewerkt op 4 april 2023

Wat is AVNRT?

AVNRT is een stoornis in de prikkelgeleiding van het hart. Hierdoor ontstaat een hartritmestoornis waarbij de hartslag flink verhoogd is. Verder kunnen symptomen optreden als hartkloppingen (bonzend hart) en kortademigheid. AVNRT is een afkorting voor AV nodale re-entry tachycardie.

Hoe vaak komt ‘t voor?

ANVRT komt niet zo vaak voor. Jaarlijks wordt de aandoening in Nederland bij naar schatting 200-250 mensen vastgesteld. De aandoening kan in principe op elke leeftijd voorkomen maar wordt vooral gezien bij relatief jonge mensen. Verder komt ANVRT zo’n drie keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Welke symptomen geeft het?

Mensen met AVNRT krijgen aanvallen waarin de hartslag sterk verhoogd is. Dit kun je voelen door aan de pols je hartslag te meten. Deze is meestal 150-250 slagen per minuut. Je kunt het ook merken doordat je je hart voelt bonzen in je borstkas of keel (hartkloppingen). Soms gaat een aanval gepaard met kortademigheid en/of duizeligheid.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De diagnose wordt gesteld op grond van de klachten, de bevindingen bij lichamelijk onderzoek en een hartfilmpje (ECG).

Lichamelijk onderzoek

Op het moment van een aanval is sprake van een tachycardie (versnelde hartslag). Ook kan de bovendruk (systolische bloeddruk) verlaagd zijn.

Elektrocardiografie (ECG)

Als tijdens een aanval een hartfilmpje wordt gemaakt de duur van het zogenaamde QRS-complex verkort zijn. De P-golf kan omgekeerd zijn.

Wat is de oorzaak?

Bij een normaal hartritme loopt een elektrische prikkel vanuit de boezems naar de AV-knoop (atrioventriculaire knoop). Daar wordt de elektrische prikkel vertraagd en vervolgens doorgegeven aan de hartkamers. De vertraging is van belang omdat hierdoor de hartkamers daardoor de tijd hebben zich te vullen met bloed uit de boezems van het hart.

AVNRT wordt veroorzaakt doordat er een extra bundel van vezels de elektrische prikkels geleidt. Hierdoor is er, naast de gebruikelijke langzame route, ook een snelle route voor de prikkelgeleiding mogelijk. Langs deze extra bundel van geleidingsvezels worden prikkels weer terug naar de AV-knoop geleid. De elektrische prikkel keert zo weer te snel terug in de AV-knoop. Dit wordt ‘re-entry’ genoemd. Hierdoor blijven de prikkels rondcirkelen. Ze ontlopen hierdoor de vertraging die bij een normaal hartritme optreedt. Het gevolg is dat de kamers en boezems van het hart vrijwel tegelijk samentrekken.

Risicofactoren

De kans op het krijgen van AVNRT is verhoogd bij de volgende aandoeningen en omstandigheden:

• snel werkende schildklier (hyperthyreoïdie)
• verlaagd kalium gehalte in het bloed (hypokaliëmie)
• verhoogd kalium gehalte in het bloed (hyperkaliëmie)

Welke vormen zijn er?

Er wordt onderscheid gemaakt tussen twee vormen AVNRT: typische vorm en atypische vorm.

Typische AVNRT

Bij deze vorm is sprake van een snelle terugkeer van de elektrische prikkel naar de boezems van het hart. Het gevolg is dat de hartboezems (atria) snel samentrekken nadat de hartkamers (ventrikels) zijn samengetrokken. Op het hartfilmpje is dit te zien als een verkorting van het RP-interval. Dit is de meest voorkomende vorm van AVNRT.

Atypische AVNRT

Bij deze vorm is sprake van een snelle voortgang van de elektrische prikkel van de boezems naar de kamers van het hart. De terugkeer naar de boezems verloopt via de langzame route.

Wat is de behandeling?

Het doel van de behandeling is gericht op (1) het beëindigen van een bestaande aanval, en (2) het voorkomen van het optreden van nieuwe aanvallen van de aandoening. De behandelmogelijkheden bestaan uit bepaalde lichamelijke manoeuvres, bepaalde medicijnen tegen hartritmestoornissen (anti-aritmica) en een ingreep waarbij het afwijkende weefsel in het hart wordt weggebrand. Dit laatste wordt ablatie genoemd.

Engelse vertaling

AV-nodal reentrant tachycardia, AVNRT