Bijgewerkt op 23 mei 2023 door Simpto.nl
Wat is bleomycine?
Bleomycine is een geneesmiddel tegen kanker. Geneesmiddelen tegen kanker worden cytostatica genoemd. Bleomycine is dus een cytostaticum. Het wordt op de markt gebracht onder de merknaam Bleomedac. Er zijn ook merkloze versies van het middel beschikbaar. Bleomedac wordt geleverd als poeder voor injectievloeistof. Het middel kan direct in een ader (intraveneus), in de spieren (intramusculair), in de pleuraholte (intrapleuraal), in de buikholte (intraperitoneaal) of in een slagader (intra–arterieel) worden toegediend, of ook direct in het kankergezwel zelf (intralesionaal).
Bleomycin werd ontdekt in 1962. Het middel wordt gewonnen uit een bepaald soort bacteriën, namelijk Streptomyces verticillus. Bleomycine staat op de lijst van essentiële geneesmiddelen van de World Health Organization (WHO).
Hoe werkt het?
Bleomycine belemmert de aanmaak van DNA. DNA wordt aangemaakt als cellen zich delen. Door de aanmaak van DNA te belemmeren kunnen cellen zich niet of minder goed delen. Dat treft vooral cellen die zich snel delen, zoals kankercellen.
Bij welke aandoeningen?
Bleomycine wordt gebruik voor de behandeling van bepaalde vormen van kanker, waaronder:
- zaadbalkanker (testiscarcinoom)
- seminoom
- non-seminoom
- ziekte van Hodgkin (Hodgkin lymfoom)
- plaveiselcelkanker (plaveiselcelcarcinoom), bijvoorbeeld in/aan:
- het hoofd-halsgebied
- de uitwendige geslachtsorganen
- de baarmoederhals
- pleuritis carcinomatosa
Meestal wordt het middel gegeven in combinatie met andere cytostatica. Zo wordt zaadbalkanker vaak behandeld met een zogenaamde BEP-kuurt (bleomycine, etoposide en cisplatina). Behandeling van de ziekte van Hodgkin gebeurt ook vaak als onderdeel van een chemokuur, zoals bijvoorbeeld ABVD-kuur (tesamen met adriamycine, vinblastine, dacarbazine).
Welke dosering?
De dosering is van patiënt tot patiënt verschillend en hangt af van de toepassing, de toedieningsroute, de leeftijd en het lichaamsoppervlak van de patiënt. Ook speelt mee of teven bestraling (radiotherapie) wordt gegeven, en of er sprake is van slecht werkende nieren (verminderde nierfunctie). De behandelend arts zal daarom voor iedere individuele patiënt de juiste dosering bepalen.
Welke bijwerkingen geeft het?
Bleomycine kan, net als andere cytostatica, vervelende bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, braken, verminderde eetlust, afvallen, huidafwijkingen (donkere verkleuring van de huid, verharding van de huid, huiduitslag, blaren, rode verkleuring van de huid en striae), koorts en gevoelige vingertoppen. Vaak treden ook complicaties aan de longen op, zoals verbindweefseling van de longen (longfibrose, pulmonale fibrose) of interstitiële pneumonie. Ook kan gebruik van het middel leiden tot een zogenaamde anafylactische reactie. Dat is een ernstige overgevoeligheidsreactie. Voor aanvullende informatie verwijzen wij naar de bijsluiter van bleomycine.
Gebruik tijdens zwangerschap
Gebruik van bleomycine tijdens de zwangerschap kan schade toebrengen aan het ongeboren kind.
ATC-code
L01DC01